Bir Nâzır-ı Sıhhatin basından
Üzgün sesi geldi... En başından

Anlatmaya hayli vaktimiz var.
Adliyye de tâtil oldu canlar.

Nâzır dedi: “Bir vakâ göründü”
Tüm millete hüzn ü gam büründü.

Migros’ta durum ne bilmesem de,
Bir günde kolonya bitti Bim’de.

Raflarda makarna yok, pirinç yok
Yüzlerde de maske var, sevinç yok

Barlar, kafeler kapandı bir bir.
Cum’âya da sonra etti te’sir.

Hapsoldu ki hânesinde millet,
Ağyâra dokunmasın bu illet.

Ey nâm-ı diğer covid, defol git.
Artık yeter ettiğin şu tehdit.

Huffaş mı, yılan mı yoksa aslın?
Yok fâre mi, neyse ismi batsın!

Dön aslına el çek üstümüzden.
Oğlum bu ne lan belâ mısın sen?

Bilcümle haberde, her kanalda,
Gerçekte ve meclis-i sanalda,

Ünvânın anılmadan geçilmez.
Bir başka virüs bu nâmı silmez.

Geçtin ya helal be sarsıı mersi
Bizden uzak ol, bulaşma, mersi.

Çan Çin Çon’u anladık velâkin,
Tom Hanks ile neydi söyle derdin?

Hem zevcesi hem de kendi hasta.
Onlarla da kim yakın temasta

Olduysa, rakam tezâyüd eyler.
Kimden neler istiyon birâder?

Türküyle şiirle karşılandın,
Sen kendini pâdişah mı sandın?

Gözlerle görünmüyorsun anla.
Câsus gibisin be sinsirella.

Hakan, bu kadar beyit yeterli.
İçmem su soğuksa terli terli.

Mef’ûlü mefâ’ilün feûlün