Olura olmaza maydanoz olur
Kendini akıllı, uyanık bilir
Can çıkar, huy çıkmaz, öylece kalır
Tembellikten sinek avlayanlar var

Güzel görünmeye yüzünü yırtar
Kaşınan yerini çalıya sürter
Tanınmam diyerek yüzünü örter
Sonunda maskesi kavlayanlar var

Sen aramasan da o seni bulur
Bir de gardaşım der, canciğer olur
Yüzüne evet der, senden laf alır
Gidip başkasına govluyanlar var

Düşünürse defterini dürmeye
Hoş görünür, yüreğine girmeye
Kene gibi damar izi sürmeye
Cahili kandırıp tavlayanlar var

Ummadığın yerde karşına çıkar
Gözünü belertir, canını sıkar
Ürkek fino gibi geriden bakar
Uzaktan uzağa havlayanlar var

Vakâri’ye bakıp dersini almaz
Hatırı, gönülü, dostluğu bilmez
Üzerim duygusu aklına gelmez
Dille yaralayıp yivleyenler var