Her ne olursan ol; emekli olma
Saçını başını erkenden yolma
Bütçe açık verir, şaşar ayarlar
Beş kuruş verseler, beş bin sayarlar

İşten serbest olmak güzeldir ama
Başın kelse saçlarını tarama
Boşuna boşlarda vefa arama
Söz verseler ne gam, sözden cayarlar

Sofraya oturmuş şişko obezler
Yerin yoktur seni hesap etmezler
Yersin, etten geri kalırsa bezler
Salata dibinde çürük hıyarlar

Yeni elbise yok eskiyi kullan
Çok lazım olacak, var ise zulan
Derin pişmanlıktır geriye kalan
Tasarrufta önce sana kıyarlar

Bu saatten sonra bekleme varlık
Sana düşen koca bir fedakârlık
Dert, belâ, hastalık ve ihtiyarlık
Çürük çarık kenarına dayarlar

Cüzdanın boş ise evde hükmün ne
Ateş olsan yakamazsın cürmün ne
Ölmeden mezara bari gömün ne
Sesine sağırlar, çok geç duyarlar

Ârifî olalım elbet yürekli
Vaktinden evvel ders almak gerekli
Eninde sonunda herkes emekli
Soğuk teneşire borçla koyarlar