Kelime cümle imge anlatım bozukluğu
Sırtıma teyelleyip yük etmişim hiç yoktan
Gölgemin bile kabul görmediği bu kentten
Mümkün olsaydı eğer ben de kaçardım çoktan

Cep delik cepken delik bana burdan ekmek yok
Kalbim aç ve yaralı kaldı ruhsuz şehirde
Adım başı kayalık ve zifiri karanlık
Çırpınıp duruyorum bu bulanık nehirde

Takvimler nerden bilsin benim adım sanımı
Tarihe not düşmedim şöyle cafcaflı bir söz
Ben ki küçük şaircik görmedim her yanımı
Kuşatmış da yangınlar dilime dokunmuş köz

Renksiz ve de kokusuz yalnızca acı bir tat
Yediğim kazıklardan boğazımda tek kalan
Kırılan sade bacak parmak ya da kol değil
Topyekûn şu varlığım günden güne azalan

Taammüden ummaktan kendimi alamadım
Büyük hayaller kurdum toyluğuma bakmadan
Ne yaptım ne ettiysem payanda bulamadım
Belki gitmek vaktidir tek bir iz bırakmadan.