Kaynana:
Fatma Bacı gel içimi dökeyim
Bir işin ucundan tutmuyor gelin
Gücüm kalmıyor ki ateş yakayım
Acıyıp da yardım etmiyor gelin

Gelin:
Kapısına geldim yirmi yaşında
Bir kere şu yüzüm gülmedi bibi
Tarlada tapanda vardım işinde
Yine kıymetimi bilmez kaynana

Kaynana:
Güya gelin aldım oğlan everdim
Elimde ne varsa hepsini verdim
Keşke eyi olsa sana överdim
Yaptığım yemekten tatmıyor gelin

Gelin:
Herkes düğün yapar davul çaldırır
Her gelin koluna ziynet aldırır
Beni kovlar komşuları doldurur
Sözlerin yanına kalmaz kaynana

Kaynana:
Gözün açsa anasına ulaşır
Dili pabuç gibi benle dalaşır
Ahırda koyunlar durmaz meleşir
Bir gün yemlerini atmıyor gelin

Gelin:
Haftada bir anamgile giderim
Göresim geliyor buna ne derim
Böyle imiş değişmez bu kaderim
Elin öpsem mutlu olmaz kaynana

Kaynana:
Oğlum var ya oğlum, pısırık çıktı
Şikâyet edicim yüzüme baktı
Bilmem ki bu çocuk kimlere çekti
Çocuğa ne edip etmiyor gelin?

Gelin:
Kocam da şaşırmış onun yüzünden
Çıkamıyor anasının sözünden
Ana olmaz diyor elin kızından
Birazcık yanıma gelmez kaynana

Kaynana:
Gün akşam olmadan kapıyı örter
Lafı kıyık gibi böğrüme dürter
Herifim sinirden bağrını yırtar
Bizimle bir adım gitmiyor gelin

Gelin:
Akşam akşam açık kalır mı kapı?
Örtüyorum diye dürtüyor çöpü
Elinde geziyor kazmanın sapı
Ağlarken yaşımı silmez kaynana

Kaynana:
Kocası sabahtan gidince işe
Çıkmıyor yataktan sanırsın paşa
Vallahi billahi demiyok bişe
Olgunlaş derim de yetmiyor gelin

Gelin:
Kocam işe diye evden çıkıyor
Kaynanamın gözü bana bakıyor
Paşa diye bir de lakap takıyor
Peşimde gezmekten yılmaz kaynana

Kaynana:
Vakâri duymasın malamat eder
Kocası duyarsa bilmem ki ne der
Kaynana olmadım herifim peder
Gelip de goynuma yatmıyor gelin.

Gelin:
İşte Fatma Bibi gerçekler böyle
Vakâri de yazsın bunları söyle
Akşam ediyorum bir bardak çayla
Yemeğe davete gelmez kaynana