Hak arama hakkı, herkesin en tabii hakkıdır. Maddî haklarımızı, sonuna kadar ararız da manevî haklarımıza gelince ihmâl eder ya da boş veririz.
Önemli bir konu anlatacaktım ki öğrencilerde ne dinleme iştahı var ne de niyeti...
Alıcı açık olmayınca vericide de arızalar başlıyor. Öğrencileri uyarmaya çalıştım:
-“Arkadaşlar, dinlemek istemediğiniz bu konu, sınavlarda mutlaka çıkacak bir konu, lütfen iyi dinleyin!”
Öğrencinin biri hemen atıldı:
-“Hocam ya! Bu konuyu zaten dersanede görüyoruz, bugün ders işlemesek olmaz mı?”
Şunlara bir yoklama çekeyim bakayım, ne yapacaklar, dedim içimden.
-“Peki çocuklar, madem dersanede görüyorsunuz bugün ders işlemeyelim o halde.” Öğrenciler:
Sınıfta bir sevinç, bir coşku keyifleri yerinde.
-“En büyük sensin hocam! Senin yerini kimse tutamaz.”
-“Yarın mı işleyeceğiz hocam bu konuyu?” Ben:
-“Oğlum, bana kalırsa yarın da işlemeyelim.”
-“Tamam hocam, serbest çalışma yaparız.”
-“Madem öyle hocam, öteki hafta da biz sizi yormayalım; serbest çalışma yapalım!” Ben:
-“Siz beni düşünürsünüz de ben sizi düşünmez miyim! Yük altında eşek kalır, ben de bu ay sizi yormayayım; bu ay ders yok o zaman.” Öğrenciler:
-“Süpersin hocam, hoca dediğin böyle olur işte!”
Alkışlar müdür odasına kadar gitmiştir. Ben:
-“Bu alkışınızın altında kalır mıyım, benim de size bir jestim olsun. Madem dersanede bu konuları görüyorsunuz, öyleyse ikinci dönemin kalan üç ayında da ders yapmayalım, tamam mı?”
Öğrenciler, sevinçle hep bir ağızdan:
-“Süpersiniz hocam!”
Arka sıralardan bir öğrenci:
-“Hocam, okulun bahçesine sizin heykelinizi dikmek gerek!” Ben:
-“Size bir kıyak daha geçeyim. Madem son iki dersteyiz öyleyse çıkıyoruz.” Öğrenciler:
-“Bahçeye mi iniyoruz hocam?” Ben:
-“Hayır, evlere gidiyoruz!”
Sınıf tam dışarı çıkıyordu ki aklı başındaki bir öğrencim, dalga geçtiğimi anlamış olacak ki:
-“Arkadaşlar, durun hele! Hocam eve niçin gidiyoruz?” Ben:
-“Niçin gitmeyelim evlâdım! Baksana, ders işlemeyelim, diyor arkadaşların. Madem kimse ders istemiyor evlerimize gidelim o halde.”
Heykelimi dikecek olan öğrenci:
-“Hocam, deminden beri bizimle dalga mı geçiyordunuz?” Ben:
-“Ne sandın ya!”
-“Hocam, biliyor musunuz elinizle kendi heykelinizi yıktınız.”
-“Ya siz ya siz, benim bütün hayâllerimi yıktınız!”

---

Yorumlar - Yorum Yaz

---