Dedim yoktur mızrabım yâr tırnağın kes getir
Dedi al kâkülümün her telinden ses getir

Dedim sen yola çıksan nere olur menzilin
Dedi sana gelirim ne söyler senin dilin

Dedim sıkıca bağla çözülür iliklerin
Dedi açıkça söyle nicedir sevdiklerin

Dedim sür kınaları gönder bana mendilin
Dedi ben olacağım telli duvaklı gelin

Dedim rüzgârda gezme dağılır beliklerin
Dedi bahar mı geldi uçar üveyiklerin

Dedim biraz alıngan baldan tatlı dilliyim
Dedi duy sözlerimi ben sana meyilliyim

Dedim buralar serin üşütürsün sevdiğim
Dedi üşütmez beni sana yanan yüreğim

Dedim şu gözlerini kim için sürmeledin
Dedi sen kimin için koyun oldun meledin

Dedim susadım su içem dudak çukurundan
Dedi kandırma beni demin içtin kurundan

Dedim topla bohçanı kavuşalım bu akşam
Dedi pınar başından savuşalım bu akşam

Dedim çare ol şu Kemahlının kasvetine
Dedi müjdem var beni yazdılar kısmetin