Randevu almadan daldım içeri
“Sıra sende değil; çık!” dedi doktor.
Dedim “Bir ateş var; şuramdan beri”
“Hele bir dışarı bak” dedi doktor.

“Kimi dalıp gitmiş çıkmıyor sesi,
Kiminin elinde serum şişesi,
Kiminin yüzünde dert endişesi;
Dışarda, sen gibi çok” dedi doktor.

Dedim “Etme doktor! Bağrım yanıyor,
İçimde görünmez bir yer kanıyor”
Sanırsın, kırk yıldır beni tanıyor;
“Senin pek bir şeyin yok!” dedi doktor.

Dedim, “Bak; sevdiğim terk etti beni.
Olmadık dertlere gark etti beni.”
Sanki, o saniye fark etti beni
“Otur hele biraz, çök” dedi doktor.

Dedi, “Ah kardeşim! deştin yaramı,
Ben de aşktan yana savdım sıramı,
Birini çok sevdim; yaktı çıramı”
Uzattı, “Cigara yak” dedi doktor.

“Her zoru birlikte atlatacaktık.
Çeyizi hazırdı; ev tutacaktık.
İş, yalnız düğüne kalmıştı artık
O işlere karnım tok” dedi doktor.

“Bir sabah ansızın beni terk etti.
Vefasız birine kapılıp gitti.
O ateş sönmedi, beni tüketti.
Benim derdim senden pek” dedi doktor.

“On sekiz senedir dört şehir gezmiş,
Adam çoğu gece eve gelmezmiş,
Yıllarca ağlamış, canından bezmiş.
Başına ne gelse hak” dedi doktor.

“Çocuğu olmamış çok yalnız kalmış
Birkaç sene önce bir kedi almış
Eşimle, dostumla haberler salmış
Aramaya yüzü yok” dedi doktor.

Bir kendim sanırdım bahtı karalı
Gördüm ki doktor da benden yaralı
“O beni sırtımdan vurdu vuralı
Artık gözüm daha sak” dedi doktor.

Dedi “Ben, bu yolda aştım tepeyi
Seveceksen git sev, kuşu, köpeği
Sana tavsiyem, bu altın küpeyi
Al da kulağına tak” dedi doktor

Ne heyecan kalmış ne de bir telaş,
Düşündüm: “doktorun yüreği bir taş”
Baktım ki gözünde iki damla yaş,
“Hastalar bekliyor; kalk!” dedi doktor...