Yıl iki bin on bir nisanın sonu
Doluştuk Bursa’ya şiirdi konu
Herkesin eline verildi sunu
Günü her gün gibi geçiyor sandım

Panelden panele yarış başladı
Kim kimi börtledi kimi haşladı
Herkes birbirini sözle taşladı
Aklımı başımdan uçuyor sandım

Yakışmış bu şehre bu kent oteli
Aratmıyor dağ başında moteli
Hem masaya bırakmışlar ketili
Çay kahve uykuyu açıyor sandım

Sokaklarda itler yattı yatan yok
Gözümüzü bağlayan yok tutan yok
Pencereyi açıp nara atan yok
Ses sesi dışarıda biçiyor sandım

Her taksi tekere döşümde geçer
Yatak beni koyup düşümden geçer
Sabır dilden kayıp dişimden geçer
Uykuyu ışıklar içiyor sandım

Yiğit olan yatıyorsa ko yatsın
Bu oteli çocuğuna anlatsın
Kepçeler asfalta tırtıklar atsın
Sanki yer altımdan göçüyor sandım

Hilafım yok sizin varsa söyleyin
Varıp İstanbul’a Kars’a söyleyin
Doğruya söyleyin terse söyleyin
Atmaca’yı gece uçuyor sandım

*Bu şiir 01.05.2011 saat 03.15 Bursa Edebiyat Günleri etkinliklerinde Bursa Kent Oteli’nde geçirdiğimiz gecenin sıkıntısıyla yazılmıştır.